The RolePlayingGame

Tom

''Dat is helemaal geen brutale vraag. '' merk ik met een korte glimlach op. '' Ik ben een vampier. '' En kijk haar even aan om haar reactie goed te kunnen peilen. '' Weet je wat dat is? En vergelijk het asjeblieft niet met Twilight, daarmee beledig je mijn hart en ziel. '' merk ik droogjes op.

Sam

Kort keek ik hem aan alsof hij een grapje maakte, maar herinnerde me dat Nick ook al was begonnen over vampieren. Kort schudde ik mijn hoofd " Nee nee die opmerking zal ik je besparen, maar ik ken alleen de hoofd punten, je drinkt bloed om te kunnen leven meer niet" zei ik wat luchtig. Het schoot niet heel veel op om hier een scene te schoppen.

Tom

''Ik drink inderdaad bloed om te kunnen 'leven', voor zover. Ik ben namelijk ondood. Mijn hart klopt niet meer. '' merk ik rustig op. '' En bovendien heb ik in tegenstelling tot mensen, andere voordelen. Hoe ouder de leeftijd, hoe sterker je wordt. Je wordt sterker, sneller, je zicht en reukvermogen verbetert, iedere vampier krijgt een gave mee en ook wordt die in de loop der jaren sterker. De gave die een vampier krijgt hangt af van het karakter, waar je sterke punten lagen als mens. Als je in een vampier verandert wordt, worden die karaktertrekken nog eens benadrukt en kan dat tot een gave leiden. Het hoeft niet, maar het kan wel. ''

Sam

Stil zat ik op mijn stoel naar hem te luisteren, vast genageld aan de grond. Eigenlijk wilde ik opstaan en weg lopen, dit klonk krankzinnig. Toch bleef ik zitten en keek hem aan. De angst was ondanks dat ik het probeerde te verbergen wel in mijn ogen te zien. Hoorbaar slikte ik en keek hem nog steeds aan. Ik wist niet wat te zeggen dit moest allemaal even op me inwerken. Gelukkig kwam de ober met het eten en verbrak de stilte.

Tom

Ik bedank de ober voor ons eten en leg mijn hand even zachtjes op die van haar. '' Geen paniek. '' merk ik zachtjes op. '' Ik ben 800 jaar oud. '' En trek even een wenkbrauw op als ik mezelf hoor. '' Oke, goed. Dat is nu ook niet bepaald geruststellend. '' en begin even te grinniken. Sorry, de ironie. ''Maar wat ik bedoel te zeggen, is dat iedere vampier met zo'n leeftijd, zich goed kan beheersen. Echt waar. ''

Sam

Kort lach ik met hem mee het klonk best gestoord. " Daar moet ik je dan maar op vertrouwen'' En glimlachte wat kleintjes en schonk even wat aandacht aan mijn salade die over heerlijk was. " Hoe ben je zo geworden?'' vroeg ik na een paar happen. Het bleef vreemd nog geen week geleden leek het gewoon de leuke jongen van de Chinees en nu bleek hij een 800 jaar oude vampier te zijn...

Tom

''Doe dat maar. Ik kan wel wat hebben. '' merk ik rustig op en begon ook aan mijn salade. Hij is inderdaad goed te doen en dat voor mensenvoedsel. Het moet niet gekker worden. Mijn gezicht verstrakt als ze vraagt hoe ik zo ben geworden. '' Volgende vraag, asjeblieft. '' Dat komt nog wel een keer. Denk ik.

Sam

Het was duidelijk te merken dat hij daar niet over wilde praten. " Ik zal het ander formuleren, hoe word je een ...'' en ik kon het nog niet echt mn mond uit krijgen en gebaarde wat zijn richting in. Hij snapte vast wel wat ik bedoelde. Ergens deed het me pijn om hem zo te zien, het was overduidelijk dat hij niet gelukkig was met het feit dat hij eeuwig zal blijven leven.

Tom

''Door een mens helemaal van zijn bloed te ontdoen en het daarna je eigen bloed te laten drinken. '' geef ik antwoord op haar vraag. Vam-pier. Ja. Dat ben ik echt.

Sam

Ik slikte hoorbaar en mijn volk bleef halverwege stil hangen waarna ik hem kort aan staarde. " klinkt niet heel prettig'' weet ik uit te brengen en het sarcasme druipt er haast vanaf.

Tom

''Dat is het ook alles behalve. '' merk ik droogjes op en eet mijn bord leeg, waarna ik een slokje water leeg. Zo. Gegeten. Nja...soort van dan. Ik ga straks pas 'eten.' Ik glimlach even flauw als ik haar hoorbaar hoor slikken. '' Het is logisch dat je bang bent, Samantha. '' '' Ik weet wat je doormaakt. ''

Sam

Mijn eetlust was al niet groot en met moeite slaagde ik er in om alles op te eten, ondanks dat het heerlijk smaakte. " Ik wil niet bang zijn, echt niet'' bekende ik eerlijk " Maar alles schreeuwt dat ik moet rennen, jou moet vergeten en nooit meer iets met je te maken moet hebben'' "' maar dat kan ik niet''

Tom

''Dat is gewoon je geweten, Sam. En dat is logisch. Ik ben een jager en jij de prooi. Dat we hier tegenover elkaar zitten is eigenlijk niet zoals het hoort. '' merk ik droogjes op. Ik probeer al haar gevoelens een beetje te relativeren, zodat ze het beter en sneller een plekje kan geven. Baad het niet, schaden doet het ook niet.

Sam

De ober kwam nog vriendelijk vragen of we interesse hadden in een dessert, maar bedankte hem vriendelijk. Ik kreeg niet veel mee door mn keel heen. " En prooi zou weg moeten rennen en tot nu toe zit ik hier nog'' merkte ik op " Ik probeer je te zien, zoals ik altijd heb gedaan die leuke jongen van de Chinees, zoals ik je zag voor dat ik dit allemaal te weten kwam.'' legde ik hem uit. Het was zo verdomd lastig.

Tom

''Daarom zeg ik ook, het is niet zoals het eigenlijk hoort. Maar daar ben ik blij om. Ik wil niet op je jagen. '' Dat zou eeuwig zonde zijn... Ik kijk haar even aan. '' Dat begrijp ik. '' Wat moet ik anders zeggen... Ik hoop maar dat ze me ook gewoon weer zo gaat zien.

Sam

'" Geef me alsjeblieft de tijd'' en keek ook hem aan en glimlachte oprecht lief naar hem. " Want ondanks dit alles, vind ik je nog steeds leuk, en lief en een beetje eigenzinnig'' zei ik lachend en wenk hem dichterbij te komen.

Tom

''Dat doe ik zeker. Ik heb alle tijd. '' merk ik droogjes op. Letterlijk. Ik lach even kort. '' Ik ben blij om dat te horen. ''

Sam

" Ik ben ook blij dat te kunnen zeggen'' en drukte een korte kus op zijn lippen, '' zie je niet bang'' en glimlachte kort. De ober kwam zeer sympathiek de rekening brengen en schraapte zijn keel. 'oeps ''

Tom

Ik houd de kus even vast en pak de rekening van de ober aan, kijk in het boekje wat het bedrag is en leg zonder blikken of blozen het bedrag in het boekje, met een fooi, waarna ik het dichtklap en het hem weer geef. Ik knik even kort als hij mij en Sam een fijne avond wenst.

Sam

" Wat heb je voor verder deze avond op je planning staan?'' Vroeg ik belangstellend nadat ik vriendelijk de ober had gedankt. Ondanks alles was dit een zeer geslaagde avond, ook al vroeg het wel om een vervolg als het aan mij lag.

Tom

''Niets spannends eigenlijk. De nacht is nog jong. '' merk ik met een korte glimlach op en vouw mijn handen in elkaar, waar ik mijn kin tussen mijn handen leg en haar aankijk. '' Want... ? '' Daag ik haar wat uit.

Sam

" Hmm, gewoon brandende nieuwsgierigheid'' en dronk het laatste slokje van de wijn op. Met dat ik het glas neer zetten, keek ik hem met een licht uitdagende blik aan.

Tom

''Brandend nog wel. Hoezo, wilde je met mij samen met mij het nachtleven van Miami gaan verkennen? '' vraag ik grinnikend.

Sam

Wat kort grinnikte ik , het nachtleven verkennen dat klonk nog niet zo heel verkeerd " Zoals je zelf al zei de nacht is nog jong'' " Ik weet wel een paar plekken waar we zonder gezeur binnen kunnen komen''

Tom

''Hoezo zonder gezeur? Ik heb nooit gezeur. Ik ben 800 jaar oud, lijk een jaar of twintig, heb zo mijn connecties dus ik kan doen en laten wat ik wil. '' merk ik grinnikend op. '' Jij...daarintegen... Ik denk niet dat ze jou binnen laten. '' plaag ik haar.