The RolePlayingGame

Sam

ik grinnikte kort en dronk het glas leeg " Nou dat zal je nog vies tegen vallen, Ik ben niet zo goed in het verzorgen van levende wezens'' en zette het glas op tafel. " En hoe zit dat eigenlijk met jou? heb jij een privé zuster. En nee ik bedoel niet June'' zei ik wat vrijpostig.

Demetri

''Gelukkig is Tom al 800 jaar dood. Jouw geluk. '' Ik begin te lachen om haar vrijpostige opmerking. '' June is mijn vlees en bloed, niet meer en niet minder. ''

Sam

Stiekem moest ik wel lachen om zijn opmerking, misschien was hij zo slecht nog niet. " True'' " maar je gaat mij toch niet vertellen dat een vent als jij alleen is? Zelfs een vrouwelijke vampier zou voor jouw charmes moeten vallen''

Demetri

Ik ben ook zo slecht niet, alleen niemand moet me bedriegen of bedreigen, want ik laat me niet bedriegen of bedreigen. '' Nah, niet alleen. Ik heb er meestal een stuk of 3/4 tegelijkertijd. '' merk ik bloedserieus op, maar mijn ogen twinkelen plagerig.

Sam

" En ik begon net te denken dat je niet zo een monster was'' en gaf hem plagerig een zetje tegen zijn bovenarm. " je hebt het er maar druk mee''

Demetri

''Je vergist je. '' merk ik grinnikend op. Ik neem mijn telefoon op als deze gaat en luister naar wat June te vertellen heeft. Daarna hang ik weer op. '' Hij leeft. Nog maar net, maar hij leeft. ''

Sam

" Oh thank God'' en sloeg een diepe zucht van verlichting " Kan ik naar hem toe?'' en sprong van de bank af.

Demetri

''Ik denk het wel. '' Ik breng Sam naar ons appartement toe.

June

Ik ben net het bloed van mijn handen aan het wassen. Ik zie er moe uit. Ik droog mijn handen af en glimlach even kort als ik Sam zie. '' Ga maar even bij hem kijken. Maar houd het kort, hij moet rusten. Het was een zware operatie. '' Eerder traumatisch, maar dat zijn details die een teer mensenmeisje zoals zij niet hoeft te weten. ''Hij ligt de eerste kamer links. ''

Sam

" Oke, bedankt June voor alles'' bedankte ik haar kort en liep snel door naar de kamer waar Tom lag. Heel zachtjes opende ik de deur en keek voorzichtig naar binnen. Rustig ging ik naast het bed op een kruk zitten " Hèy, je bent er nog'' en mijn stem sloeg wat emotioneel over. Met mijn ranke vingers pakte ik zijn hand vast en drukte er een kus op. " Ik ben er lieverd''

Tom

Het is donker in de kamer. Mijn ogen kunnen op het moment geen licht verdragen, maar toch open ik ze langzaam als ik een maar al te bekende stem hoor, dit keer doordrenkt met verdriet en bezorgdheid, iets wat ik niet in haar stem wil horen. '' Ik ben er nog. '' Bevestig ik fluisterend. ''Jammer dat ik maar zo kort van je heb kunnen genieten van jou in die jurk... '' murmel ik. 'Hij stond je fenomenaal. '' Op de wond in mijn nek zit een gaasje geplakt, maar mijn borst zit ook strak met verband ingepakt. Hm, laten we de details achterwege laten.

Sam

" sshhht hou je maar rustig, je hebt he krachten hard nodig om weer op te knappen'' suste ik hem en streelde met mijn vingers door zijn haren. " Als je thuis bent trek ik met al het plezier die jurk nog een keer voor je aan'' en lachte zachtjes. " Heb je veel pijn?'' vroeg ik bezorgd.

Tom

''Die staat. '' murmel ik. Ik glimlach even scheef, terwijl ik mijn ogen sluit. '' June is echt een sadist. '' Ik luister naar haar gelach in de andere kamer. Dat heeft ze gehoord. Pijn...wat is pijn...

Sam

" Ik was zo bang Tom, zo bang dat ik er rare dingen van ben gaan doen." '' geloof het of niet maar ik heb zowaar een normaal gesprek met Demetri kunnen voeren zonder elkaar in de haren te vliegen'' zei ik wat lachend. '' Ik ga nu weer, je hebt je rust nodig'' en drukte een korte kus op zijn wang '' ik zie je snel weer oke'' en liep de kamer uit.

Tom

Ik glimlach vaag. '' Zo zie je dat er van slechte... '' ik haal even adem. ''dingen, goede dingen kunnen komen. '' fluister ik. '' Pas goed op jezelf. Doe geen gekke dingen. '' Ik kijk haar even na.

Sam

Als ik de deur achter me heb gesloten zocht ik June op '' Bedankt June'' en omhelsde haar even '' Dankzij jou is hij er nog'' dankbaar keek ik haar aan. " Hoelang moet hij hier nog blijven?''

June

Ik glimlach even kort en klop zacht op Sams rug. '' Ligt er een beetje aan. We weten binnen een paar uur of al het gif uit zijn lichaam verdwenen is, zo niet, dan verslechtert hij. Zowel, dan zou hij gewoon op moeten knappen en is hij binnen 12 uur, na een goede drankbeurt, weer de oude. '' merk ik glimlachend op.

Sam

'' Laten we daar dan maar op hopen'' en keek even naar Demetri '' Ook jij bedankt voor alles vandaag'' Het koste me wat moeite om het uit te spreken maar dankzij hem leefde ik nog. " Ik ga richting huis. Wil je me op de hoogte houden? '' vroeg ik aan June en pakte mijn jas en tas.

June

''Dat doe ik zeker. Rust uit. '' merk ik glimlachend op en richt mijn blik even op Demetri, die zijn hand opsteekt op het moment dat Sam hem bedankt. Hij leert het wel... Ooit.

Sam

De rest van de avond heb ik nog wat papierwerk afgemaakt. En de ochtend gewoon aan het werk gegaan. June had nog niets laten horen, geen nieuws is goed nieuws dacht ik zo. " Tot morgen Nick'' begroette ik mijn collega en liep het bureau uit. Op weg naar Tom.

Tom

Ik ben gelukkig een stuk opgeknapt. Ik kan me in ieder geval weer zelfstandig bewegen. En de eerste bewegingen die ik gemaakt heb, zijn de stappen naar de badkamer om mezelf eens goed schoon te schrobben.

June

Ik open de deur begroetend. '' Hij stond net nog te douchen, maar ik denk dat hij inmiddels klaar is. '' Loop maar door. ''

Sam

'' Hey'' begroette ik June vriendelijk '' Bedankt'' en liep door naar boven naar de kamer waar Tom verbleef.

Tom

Op het moment dat Sam binnenkomt, wil ik net mijn shirt over mijn hoofd trekken, maar het is te laat. Op mijn rug lopen niet alleen littekens, maar er is geen schoon plekje op mijn huid over. Het zit vol. Vol met namen, getattoeerd. Elke naam, heeft een eigen betekenis, een eigen verhaal, een eigen einde. Ze heeft het nog niet gezien, omdat ik het heel goed verbergen kan. Ik kan zorgen dat mensen het niet zien, dat stukje wat ervoor zorgt dat mensen zien wat ze ook daadwerkelijk zien, schakel ik gewoon uit. Het is niet iets wat ik bij Sam uit voorzorg heb gedaan, het is iets wat ik bij iedereen doe, automatisch. Niemand merkt er wat van. Het zit in mijn dagelijkse ritueel, waar ik nu helemaal uit ben.

Sam

" Holy shit Tom'' fluister ik als ik zijn rug zie bij binnenkomst. Dit had ik nog nooit gezien, hoe was het mogelijk? We hebben elkaar al zo vaak naakt gezien. Zachtjes gleed ik met mijn vingers over zijn rug " Wat is er in vredesnaam allemaal met jou gebeurd wat je mij niet hebt verteld?''

Tom

Ik draai me om als ik haar vingers over mijn huid voel gaan. Mijn borst en buik zijn niet veel beter, of slechter, net hoe je het noemen wilt. ''Het is pas het begin. '' merk ik zacht op en strijk haar haren naar achteren toe.

Sam

" Wat'' '' Wat is dit allemaal Tom''vroeg ik wat verward en gebaarde naar zijn buik. Toen ik hier heen ging, had ik alles verwacht behalve dit. " Hoe voel je je overigens? Heeft June goed voor je gezorgd?''