The RolePlayingGame

Sam

" Zo mohge'' zei ik lachend toen hij zichtbaar wakker schrok. '' Ben ik zo slaapverwekkend'' klaagde ik en luisterde aandachtig. " Hoe eerder je kan beginnen hoe beter. Zoals je zelf al zei ze hebben handen te kort. Dus dat betekend dat ze zitten te springen op goeie artsen. En laat ik er toevallig nou eentje kennen'' complimenteerde ik hem met een knipoog. " Maar die zustertjes laat je met rust, anders kom ik daar wel rondlopen in m'n zusters pakje''

Tom

Ik grinnik even kort om haar opmerking. ''Nee hoor, juist intrigerend. Ik kijk graag naar je. '' Geef ik schaamteloos toe. ''Jij weet helemaal niet hoe ik als arts ben. Ik ben nogal van de oude stempel, aderlatingen enzo. '' merk ik grijnzend op. Ze weet waarschijnlijk niet eens wat het is, maar oke x'D. ''Jij mag altijd voor me in een zusters pakje rondlopen. ''

Sam

" Daar houd ik je aan'' en nam snel een hap van mijn broodje. " Nee maar ik ken je wel als persoon. En als je net zo goed bent als arts als dat je in bed ben....'' En toen bleef ik even stil en staarde naar het raam achter hem. Nee dat kon niet waar zijn...

Tom

Ik begin te lachen maar deze vervaagt als ze geschrokken naar buiten staart. ''Wat?'' Vraag ik en draai me abrupt om. Welke idioot laat haar zo enorm schrikken, wilt diegene graag dood?!

Sam

Mijn eetlust was direct verdwenen en het bestek kletterde op tafel. Ik griste mijn telefoon uit mijn tas en belde Nick op " NICK hij is hier, Hij is terug'' de paniek was duidelijk te horen in mijn stem. '' Tom we moeten terug naar het bureau, daar leg ik je alles uit''

Nick

Ik schrik me rot als Sam paniekerig aan de lijn hangt. Ik geef het direct door aan de rest van de afdeling, die gelijk paraat staat. '' Kom naar het bureau, NU! '' gebied ik haar. En ik mag hopen dat Tom zijn zelfverdediging niet vergeten is.

Tom

Waarom zelfverdediging gebruiken als je een vampier bent... Ik sta vertwijfeld op en steek mijn hand naar haar uit. Waarom rennen als we er binnen een seconde kunnen staan... Ik trek haar op mijn rug en nadat ze een keer met haar ogen geknipperd heeft staan we binnen. '' Wat is er aan de hand? ''

Sam[/b

Op het bureau was er ook behoorlijk wat paniek in de tent. Verschillende teams werden geïnstrueerd voor extra observatie. Van Houten kwam ook direct aanlopen " Quartez is het waar heb jij Daan de Vos echt gezien'' ik knikte enkel. Van Houten vloekte hardop en draaide zich om, hij verdween direct zijn kantoor weer in om te telefoneren. Ik was inmiddels achter mijn bureau gekropen en keek Tom aan. " De man die ik net zag was Daan de Vos. Een levensgevaarlijke gek die mij heeft proberen te vermoorden'' Al het bloed trok weg uit mijn gezicht. Ik had alles wat er gebeurd was weg gestopt om er vervolgens nooit meer met iemand over te hoeven praten, maar nu hij terug was had ik geen andere keus. Ik begon te huilen en kon geen woord meer uitbrengen.

[b]Nick

'' Sam en ik werkten samen aan een moordzaak waarin Daan de Vos verdacht werd. Toen hij in de gaten kreeg dat wij achter hem aan zaten begon hij zich tegen ons te keren. Hij begon met het stalken, foto's opsturen van Sam of mij als we thuis waren of waar dan ook. continu bellen om maar te laten weten dat we in de gaten gehouden werden door hem. Op een gegeven moment stopte het en dachten wij van hem af te zijn. Inmiddels hadden collega's de zaak overgenomen omdat wij inmiddels te persoonlijk betrokken waren. Tot dat hij Sam ontvoerde om haar vervolgens levend te begraven. We vonden haar nog maar net op tijd want de zuurstof was bijna op. '' En ook daarna werd ik stil. Het was een hoop om te verwerken voor ons allemaal. Maar ik begreep uit Tom's reactie dat Sam hem dit niet verteld had.

Tom

''Ssssh. '' merk ik op en druk een bezorgde kus op haar voorhoofd. Ik pak hem wel. Houd iedereen hier bezig. Ik reken wel met hem af. laat ik haar koel en rustig in haar hoofd weten. Diegene die aan Sam zit, zit aan mij. Wat zijn mensen toch ook misselijkmakende wezens. Ik ga eens genieten van het feit dat ik Daan de Vos ga martelen en daarna meedogenloos leeg ga drinken. Vermoorden... misschien. Maar niet direct.

Sam

" Nee'' weet ik met moeite uit te brengen en kijk Tom aan. Maar tijd om met hem te praten krijg ik niet want van Houten komt binnen gestapt. " Zoals jullie vernomen hebben is Daan de Vos weer gesignaleerd. Iedereen is naar hem op zoek. Quartez en Kaulitz jullie gaan naar huis. Er komt extra beveiliging en er komt een bodyguard voor jou. Ook voor Nick. Jullie zijn voorlopig non-actief. Ik wil dat iedereen voorzichtig doet, deze man is tot alles in staat.'' En met deze woorden vertrok hij weer.

Tom

Ik staar haar waarschuwend aan maar houd mijn mond op het moment dat van Houten binnen gestampt komt. '' Let's go. Nick, take care. '' merk ik op. Mensen kunnen toch zo enorm moeilijk doen... Een snap en hij is verleden tijd. Ik knik even kort naar de twee agenten en de body guard die zich bij ons voegen. '' We gaan naar mijn huis. '' gebied ik haar. Ik wil haar zelf in de gaten houden. Bovendien is het suicide om haar nu naar haar eigen huis te laten gaan.

Nick

''Doe voorzichtig, Sam. Tom, let goed op haar. Ik vergeef het mezelf niet als haar wat overkomt. '' merk ik naar hem op en vertrek dan met twee agenten naar huis.

Sam

De rit naar huis zei ik geen woord en staarde wat voor me uit. Ik begreep Tom zijn reactie maar al te goed. Maar Daan de Vos nu vermoorden riep zo veel meer vragen op. Bij Tom thuis inspecteerde de agenten het hele huis voordat we naar binnen mochten. De Bodyguard bleef buiten voor de deur staan.

Tom

''In de koelkast zit geen moordenaar. '' merk ik wat scherp op naar een van de agenten die mijn huis doorzoeken en zonder schaamte mijn koelkast open wilt trekken. Ik denk dat dat meer vragen opraapt dan een moordenaar die ''ineens'' vermoord word. Als ze dan uiteindelijk vertrekken, zet ik een kop thee voor Sam en zet deze voor haar neer. De bodyguard blijft buiten. Period. ''Sam, ik heb hem zo voor je opgeruimd. Niemand die dan ooit last van hem heeft. En als je niet wilt dat ik hem vermoord, kan ik hem altijd op het bureau afleveren. '' In drie stukken.

Sam

Ik wilde niets liever dan dat die vent opgeruimd zou worden maar dat mijn eigen vriend dat zou doen, dat beangstigde mij het meest. '' Als je hem vermoord komt hij er te gemakkelijk vanaf, Hij moet lijden de rest van zijn leven, net zo lang en net zo veel als dat ik moet'' de kop thee had ik tussen mijn handen gevouwen die ijskoud aanvoelde. '' Ik ben zo bang dat ze er achter komen dat jij hem vermoord zou hebben, en wie weet wat er dan met je gebeurd. Ik wil niet nog iemand verliezen''

Tom

Jij denkt dat ik het hem er zo gemakkelijk af laat komen... Ze kent die kant van mij niet en die hoeft ze ook niet te weten te komen. ''Je vergeet dat ik een gedachtelezer ben lieveling. Ik kan gedachtegang manipuleren. Niemand die er ooit achter komt. ''

Sam

" Kunnen we er voor vandaag over ophouden alsjeblieft?''ik keek hem bijna smekend aan. Alles wat er toen gebeurd was spookte nu allemaal weer door mijn hoofd. De bedreigingen, het stalken en bovenal mijn ontvoering. Ik kroop dicht tegen Tom aan en hield hem stevig vast, als een klein kind dat een nachtmerrie heeft gehad en troost zocht bij haar vader.

Tom

Ik knik even. Met andere woorden: Ik reken vannacht wel met hem af. Ik vraag Demetri wel of hij haar op haar let. Stoer mens wat langs hem probeert te komen. Ik sla mijn armen om haar heen en kijk zwijgend naar de flitsende beelden die door haar hoofd vliegen. '' Ssssh. '' merk ik sussend op. Soms zou ik willen dat ze niet zo kwetsbaar zou zijn. Als vampier zou ze iedereen vermoorden die haar lastig wou vallen. Nu kan ze helemaal niets.

Sam

Ik kon me niet eens meer heugen dat ik naar bed ben gegaan, Tom heeft mij er vast en zeker ingelegd toen ik bij hem op schoot in slaap was gevallen. Gillend schrok ik wakker en keek in paniek de slaapkamer rond. Ik kreeg geen lucht en het zweet brak me aan alle kanten uit. " Kist... begraven'' wist ik uit mijn mond te krijgen voordat ik begon te huilen.

Demetri

Tom heeft me gebeld om te komen baby zitten. Hij moest geloof ik met een of andere mongool afrekenen die Samantha het leven zuur heeft gemaakt. Ik knip het licht aan. '' Sssh. Niet schrikken, schatje. '' merk ik op en geef een tissue aan haar. ''Je vriendje is even weg maar zal zo terugkomen. '' merk ik met een korte glimlach op. Er zijn zoveel kisten begraven. De zijne komt er zodadelijk naast te liggen.

Tom

Is even kennis maken met Daan de Vos.

Sam

" Wat doe jij hier'' mijn angstige bui was al snel vertrokken bij het zien van Dimitri's gezicht. Mijn stem klonk vol afschuw, ondanks dat nam ik toch de tissue aan en droogde mijn tranen. " Wat bedoel je met Tom is even weg?'' Maar al snel legde ik de link '' oh god'' zei ik kort

Demetri

''Babysitten. '' merk ik grijnzend op. ''Je bent trouwens erg schattig als je slaapt. Je knijpt je kussen helemaal plat. '' Ondanks dat ze me haat kan ze niet ontkennen dat ik met mijn donkere haren en lichte ogen een echte vrouwen (en misschien ook wel mannen maar he, ik ben niet van de verkeerde kant) magneet ben. ''Hij is even een kist begraven. '' gebruik ik haar woorden.

Sam

" Waarom luistert hij nou nooit eens naar wat ik zeg?'' vroeg ik hardop en keek Demetri even met een opgetrokken wenkbrauw aan. " Ik hoef jouw mening over hoe ik slaap niet te horen, Het zal voor jou ook nooit meer worden dan kijken'' kapte ik hem kort af. Hij was aantrekkelijk in uiterlijk maar het liefst joeg ik een houten staak door zn ' hart' heen.

Demetri

''Jij denkt dat hij het er bij liet zitten... '' merk ik grinnikend op. Oef, she got spunk. '' I deserved that one. '' merk ik grijnzend op. ''Ik hoorde dat hij in het ziekenhuis gaat werken. '' Sam be like: Dokter, wilt u even kijken? *opent benen* x'D

Sam

" En of je die verdiend heb'' kaatste ik nog even toe. Ik kende Tom langer dan vandaag dus ik had beter moeten weten. Hij zal op dit moment Daan de Vos een kopje kleiner aan het maken zijn, very sexy. " Ja klopt hij wilde het al zo lang en heeft nu eindelijk de stap durven zetten, en daar ben ik ongelofelijk trots op'' aan Demetri's gezicht te zien had hij er weer een totaal ander beeld bij '' Wat ben jij toch ook een vies mannetje''

Demetri

''Wat ben je toch ook een vreselijk lieve meid. '' merk ik grinnikend op. ''Zeker. '' Beaam ik. '' Hij staat bekend om zijn goede zelfbeheersing. Ik zou hele dagen bloed aan het aftappen zijn. Beetje afwisseling de hele dag, lekker. '' Geef ik grinnikend toe.

Sam

ik rolde geïrriteerd met mijn ogen en keek hem met de meest bitchy blik aan die ik maar op kon zetten. " Kijk en precies om die reden kan Tom wel een leven lijden waarin hij geliefd wordt en jij niet''