The RolePlayingGame

Tom

"Dat klopt." Merk ik op terwijl ik haar nog ateeds aankijk tijdens het eten. "Ik heb niet meer kunnen slapen dus ben nog steeds/alweer enige uren wakker." Dus heb ik gewoon even een simpel bammetje voor mezelf gesmeerd, meer niet.

Sam

Wat lachend schudde ik mijn hoofd, deze jongen bleef me maar verbazen. Het ontbijt smaakte heerlijk en zette alles in de vaatwasser. " het was echt heerlijk, je mag wel vaker blijven slapen" zei ik wat plagend en deed mijn laatste ochtend rituelen. Als laatste pakte ik mijn tas. " moet ik jou ergens afzetten? Of ben gisteren zelf met de auto gekomen? "

Tom

"Ik ben zelf met de auto." Merk ik glimlachend op. "Ik ben blij dat het lekker was. " en loop door naar de gang om mijn schoenen en jas aan te trekken. Samen met Sam loop ik het appartement uit en loop helemaal naar beneden toe, waar de auto's geparkeerd staan. "Bedankt voor je gastvrijheid en tot ziens, Sam."

Sam

Onderweg naar benden was ik eerlijk gezegd drukker bezig met mijn werk dan met iets anders. Hele slecht eigenschap dat moest ik toe geven. Nu we zo bij onze auto's stonden was er van wat eerder binnen was gebeurd niets meer te merken. Zo intens en close als dat ie eerst was zo kil en afstandelijk was hij nu. Veel snapte ik er niet van maar besloot er niet al te veel aandacht aan te besteden. " Graag gedaan Tom, tot ziens" begroette ik hem terug en stapte in mb auto en reed weg de garage uit.

Tom

Ik kan als een blad aan de boom omdraaien, dat is een slechte eigenschap van mij. Ik stap in mijn auto, start de motor, die brullend tot leven komt en rijd na Sam weg.

Sam

In de auto dacht ik nog even na over wat er vannacht allemaal gebeurd is. Nu ik er zo over na denk is het te gek voor woorden. Bij het bureau stapte ik uit en liep door naar mijn dagelijkse werkplek. Net optijd voor se briefing van de dag. " goeiemorgen begroette ik mijn collega's.

Tom

Ergens is het ook te gek voor woorden, maar ik zou het zo nog een keer doen. Het was heftig... Maar heel intens en fijn. Bovendien is het ook geen straf om een vrouw als Sam in bed te hebben, integendeel. Thuis kleed ik me om en ga richting de sportschool. Of in ieder geval.... Wat er van over is. Het gebouw staat in de brand en overal op straat liggen lijken, met dezelfde wonden die ik ooit had... Okee...

Sam

De briefing was maar Kort want we werdeb bruut verstoord door een melding van brand en een massa moord. Zonder enige twijfel schoten alle eeenheden het pand uit. Met loeiende sirenes en zwaailichten reden we met hoge snelheid naar de pd. Wat we aan troffen was verschrikkelijk, het pand stond in lichterlaaie. Overal lagen lichamen met afschuwelijke verwondingen. Wat verslagen keek ik rond en haalde mijn handen door mn haren. De brandweer was druk bezig met blussen. Toeschouwers stonden aangeslagen te kijken. Sommige huilde zelfs. Als het kon deed ik het ook. De politie zette de omgeving af. Uit het niets viel mijn oog op iemand die ik kende, letterlijk kende. "TOM!" riep ij en snelde naar hem toe. Als hij maar ongedeerd was.

Tom

Als ik een bekende stem mijn naam hoor roepen, draai ik me om, maar voordat ik uberhaupt iets kan doen, word ik door enkele collega's van Sam hard omver geworpen, waar ik met een harde klap op de grond beland. Mijn armen worden hardhandig op mijn rug gedraaid en daarna word ik door de mannen op mijn voeten gezet en word me verteld dat ik verdacht word van brandstichting en massamoord. Ik reageer niet en blijf als versteend staan. Houd je in... Houd je in...

Sam

Dit kon hij niet gedaan hebben dat was onmogelijk. " dit is belachelijk, hij is onschuldig! Laat hem onmiddellijk los!" commandeerde ik de agenten. Dit was een groot mis verstand. Wat verward keek ik naar Tom. Hij kon dit niet gedaan hebben. " van houten!" schreeuwde ik naar mijn commandant. " zeg hun dat ze hem los laten! " drong ik aan.

Van houten

"Agent Quartez, ik zou het fijn vinden als je je grote mond houd. Er is nog niets zeker, we nemen hem mee voor ondervraging. " en knik naar de agenten, waarna ze Tom in een van de politiebusjes inladen en naar het bureau rijden.

Sam

Luid vloekend en tierend stapte ik in de auto en reed terug naar het bureau. Ze gingen hem echt niet verhoren zonder mij! Dit was volkomen belachelijk wie kwam er bij het idee. Ze hadden niet eens bewijzen. Hij was op het verkeerde moment op de verkeerde plaats. Toen ik bij het bureau aan kwam was Tom al in de verhoor kamer. Ik mocht hem niet verhoren dat was tegen het protocol. Wel mocht ik mee luisteren van achter de glazen spiegelwand.

Collega

''Wat deed je bij de sportschool, en waarom was jij als enige buiten en levend en de rest buiten en dood... ?'' Vraag ik bars aan Tom.

Tom

Ik herhaal netjes wat ik de beste meneer al vijftig keer verteld heb. '' Ik kwam net met de auto aan, toen ik zag dat het gebouw in lichterlaaie stond. Ik was niet binnen. Ik kwam net áán. ''

Collega

''Waar kwam je dan vandaan?! ''

Tom

Mijn ogen flitsen even kort naar Sam, zo kort, dat haar collega het niet eens doorheeft. '' Van thuis. Waar anders... Ik weet niet waar u slaapt, maar ik doe dat in mijn bed, in mijn appartement. '' merk ik met een sarcastische ondertoon in mijn stem op.

Collega

''Sla niet zo'n toon tegen me aan! '' ''Wie kan bevestigen dat je thuis hebt geslapen? ''

Tom

''Niemand. Ik ben alleen. '' Weer flitsen mijn ogen naar Sam. Als je het waagt om je mond open te trekken, heb je een probleem. Houd je er buiten.

Sam

Ook al kon hij me niet zien vanachter de spiegelwand, toch hadden we oogcontact. Hij liet duidelijk merken dat hij mij er buiten wilde houden. Maar dat kon niet een vals alibi was strafbaar, dat zou hem niet veel goeds brengen bij alles waarvan hij verdacht wordt. Wat pissig kauwde ik op mijn eigen wang, en keek met een kwaade blik naar mijn commandant die naast mij was gaan staan. " Dit is belachelijk!'' merkte ik kort op en liep de kamer uit naar mijn computer. "Nick, ik wil dat jij Tom kaultiz voor me natrekt" en ging druk aan de slag.

Nick

''Problemen? '' Vraag ik rustig terwijl ik Tom begin dan maar begin na te trekken. '' Ik dacht dat je hem wel zag zitten. '' merk ik droogjes op en kijk naar zijn gegevens. ''Ah, ein Deutscher, das ist geil. '' merk ik grinnikend op als ik zie wat zijn land van herkomst is. Ik scroll door al zijn gegevens, om te kijken of er iets tussen staat, wat mijn aandacht trekt, maar zie niets. '' Hij is voor zover helemaal clean, ik zie niets staan. Helemaal niets. Maar dat betekent niet dat hij dit niet gedaan kan hebben, Sam. Goede mensen komen op het slechte pad terecht, je weet hoe het werkt. Ik zou hem niet heilig verklaren als ik jou was. ''

Sam

Ik mompelde wat dat hij zn kop dicht moest houden. Met gefronste wenkbrauwen keek ik naar mijn beeldscherm. Ik zocht naar zaken waar mensen merkwaardige verwondingen waren opgelopen maar het resultaat was teleurstellend. geërgerd wreef ik over mijn gezicht. " Dit kan toch niet, nog geen 12 uur geleden lag ik vrijend met hem op de bank en nu zit hij in de verhoorkamer verdacht van moord en brandstichting" bekende ik aan Nick.

Sam

Hij nam op dat was al een positief iets. " Ze hebben je laten gaan?' merkte ik op en ging rechtop zitten. " Ik wilde eigenlijk alleen maar weten of alles goed met je ging..." en er ontstond even een korte stilte.

Tom

Ik haal even diep adem en knik even, niet dat zij dat ziet. '' Inderdaad. Ik moest ze even overtuigen, maar ze hebben me uiteindelijk laten gaan.'' meld ik haar koeltjes. '' Het gaat prima, bedankt voor je bezorgdheid. Hoe is het met jou? '' Mijn stem slaat direct om in bezorgdheid, als ik over haar begin te vragen.

Sam

Ik glimlachte opgelucht bij het horen dat het goed met hem ging. Hoe hij het voor elkaar heeft gekregen dat ze hem vrij lieten vroeg ik maar niet naar. Mijn gezicht vertrok iets bij het horen van de bezorgdheid in zijn stem. " Het gaat wel" bekende en probeerde mezelf er van te overtuigen dat het daadwerkelijk ook zo was.

Tom

''Mensen zijn zulke slechte leugenaars. '' flapte ik er überhaupt uit voordat ik er zelf erg in had. ''JIJ bent een slechte leugenaar, Samantha. '' verbeter ik mezelf. Ik ben blij dat ze nu mijn gezicht niet ziet. ''Vertel me hoe je je voelt. ''

Sam

Een lach ontsnapte uit mijn mond, hij kende me beter dan gedacht. " Verward, Alleen, Onzeker , vreemd en ga zo nog maar even door'' somde ik op en keek naar buiten. Dit gevoel was nieuw voor mij, heel nieuw.

Tom

''Erg emotioneel, dus. '' merk ik grinnikend aan de lijn op, maar word dan serieus. '' Wil je dat ik naar je toe kom? '' Ik speel even nadenkend met mijn lippiercing terwijl ik haar antwoord afwacht.

Sam

Wat verbaasd keek ik op en dacht na, moest ik dat wel doen? " graag" piepte ik zachtjes en speelde wat met mijn haar. Even stond ik er versteld van dat ik dat zojuist gezegd heb. Het was niets voor mij om in zo een situatie een jongen bij me te willen hebben, maar ik wilde Tom nu gewoon bij me hebben.

Tom

''Ik kom er, direct aan. '' merk ik op en hang op. Ik sta op, pak een sporttas en graai wat spullen bijeen, zodat ik me in ieder geval gewoon normaal kan verkleden en mezelf kan verzorgen. Dat is toch wel handig als je waarschijnlijk gaat overnachten. En zo niet, dan ben ik in ieder geval niets te kort gekomen. Als ik al mijn spullen bijeen heb, loop ik mijn appartement uit en stap in de auto, waar ik naar Sam rijd.

Sam

Nadat ik had opgehangen ruimde ik rustig nog wat rommel op. en friste mezelf een beetje op voor het idee. Trok een korte broek aan en vond het wel prima zo. Ik nam plaats op de bank met een tijdschrift en wachtte rustig tot hij aanbelde.