The RolePlayingGame

Tom

Ik glimlach even en volg haar blik naar de wekker. "Ik denk dat je maar eens moest gaan slapen voordat je morgenochtend je bed niet meer uitkomt." Ik maak me van haar los en stap het bed uit. Nu ik zo van haar wegloop, vallen de lelijke lange halen, die lijken op klauwen, als littekens op mijn rug pas op.

Sam

Nu hij van me afklauterde volgde ik hen met mijn ogen door de kamer. Het licht viel nu pas op zijn rug en een schok ging door mij heen. " Tom?" en stond nu razend snel op en knoopte mn bh vast. Binnen no time stond ik achter hem en bekeek voorzichtig zijn littekens. " hoe kom je hier aan?." vroeg ik direct en fronste mijn wenkbrauwen. Ze waren identiek aan die van de vrouw die ongelukkig om haar leven is geworden.

Tom

"Ja?" Vraag ik als ze mijn naam noemt en draai me niet om als ze mijn littekens bekijkt. Ik staar even voor me uit. Oops... Even vergeten. "Ruzie gehad op straat." Antwoord ik. Het is niet helemaal gelogen.

Sam

Wat ongeloofwaardig keek ik naar de littekens. " en nu eerlijk zijn alsjeblieft" drong ik wat aan en streelde heel voorzichtig over zijn huid. " wie heeft dit gedaan?" mijn stem klonk bezorgd. Dit was niet normaal.

Tom

"Ik ben eerlijk. Ik liep savonds alleen over straat en werd aangevallen door een of andere freak." "Ik kreeg hem uiteindelijk van me af, maar vraag me niet hoe." Merk ik zacht op. "Ik weet niet wie het gedaan heeft." "Echt niet• en dit is de reden waarom ik het stil wilde houden. Ik weet niet meer wat er precies gebeurd is.

Sam

Het klonk zo vreemd je word aangevallen maar weet niet door wie? Ergens wel begrijpelijk door ernstige pijn kan een mens traumatische dingen vergeten. Wat een pijn moet ie gehad hebben, ik kreeg kippenvel bij het idee alleen al. Ik bleef achter hem staan en sloeg mijn armen om zijn middel en drukte mijn warme lippen tegen zijn rug aan.

Tom

Geloof me, als het licht uit je ogen geslagen word, weet je inderdaad niet wie het is... Ik blijf rustig staan en voel Sams warme lippen tegen mijn rug aan. Na een tijdje draai ik me om. "Ga maar lekker slapen. Je hebt morgen een lange dag voor de boeg." Ook al zou ze meer willen weten, ik laat toch niets los.

Sam

Slapen? Oh ja dat moest ook nog gebeuren, fijn dat hij me er nog even aan herinnerd. Morgen draai ik een dubbele dienst dus dat wordt zeker een lange dag. Nu hij dit verteld had wilde ik liever niet dat hij alleen in het donker over straat ging, maar ik kon hem natuurlijk niets verplichten. Want wie was ik om dat te doen? Er waren nog duizenden dingen die ik wilde vragen over de desbetreffende avond, maar nu kreeg ik er toch niets over los bij hem. " Als je wilt kan je hier blijven? hoef je niet meer zo laat over straat"

Tom

"Wat je liever hebt." Merk ik rustig maar haar op en pak haar zonder enige moeite op, waarna ik haar op het bed neerzet en zelf op de rand ga zitten. Ik kijk haar aan. "Het maakt mij niet uit. Ik verdedig mezelf wel, mocht er gekke dingen gebeuren." En dat kan ze van me aannemen, tot nu toe ben ik de enige die die "moordenaar" overleefd heeft.

Sam

Een deel in mij wilde het liefst dat hij bleef maar kom op, we kennen elkaar nog amper en ik was geen plakker dus liet ik hem gaan. " als je liever naar huis gaat dan houd ik je niet tegen" gaf als strategisch antwoord. Wat moest ik dan? Ik ga niemand iets verplichten en wil me vooral niet op dringen.

Tom

"Een heel politiek correct antwoord." Merk ik grinnikend op. "Maar dat was niet de vraag. Ik wil graag een eerlijk antwoord." Merk ik naar haar op terwijl ik naar haar kijk en op het randje van het bed blijf zitten.

Sam

Kort bijt ik op mijn eigen onderlip. " het liefst heb ik dat je blijft, omdat het fijn is. Maar Tom wees eerlijk hoelang en goed kennen we elkaar nou werkelijk?" geef ik dan maar gelijk antwoord en uitleg waarom ik de vraag ontweek. " Dit is normaal gesproken niets voor mij, maar op de een of andere manier klopt het gewoon als je er bent"

Tom

"We kennen elkaar inderdaad niet erg lang." Beaam ik rustig en kijk haar aan. "Maar we hoeven toch niet in elkaar te liggen." Ik grinnik even. "De bank volstaat prima."

Sam

Lachend schudde ik mijn hoofd, " dat verwacht ik ook niet" en trek een wenkbrauw omhoog als hij over de bank begint, mooi niet dat een logé in dit huis op de bank slaapt. " als je dan toch blijft slaap je tenminste op een fatsoenlijk matras, heb namelijk een logeer kamer" verklaarde ik en stond op van het bed, om naar de desbetreffende logeer kamer te lopen.

Tom

Ik loop haar achterna, naar de logeerkamer. "Dat ziet er prima uit." Merk ik glimlachend op. "ik red me wel. Ga toch slapen, Sam. Je hebt nog maar een paar uurtjes."

Sam

Nog voor dat ik weg ging deed ik de gordijnen voor hem dicht en wees de bij behorende badkamer aan. " mocht je iets nodig hebben, je weet me te vinden." en glimlachte er lief bij. Ik maakte aanstalt om de kamer uit te lopen maar besloot toch om hem een kus op de wang te drukken " weltruste" fluisterde ik in zijn oor.

Tom

Ik glimlach even kort. "Dat zal wel lukken. Weltrusten Sam." Merk ik op en kleed me verder uit, wat er nog van mijn outfit over was. Ik stap daarna in bed.

Sam

Nog voor dat ik weg ging deed ik de gordijnen voor hem dicht en wees de bij behorende badkamer aan. " mocht je iets nodig hebben, je weet me te vinden." en glimlachte er lief bij. Ik maakte aanstalt om de kamer uit te lopen maar besloot toch om hem een kus op de wang te drukken " weltruste" fluisterde ik in zijn oor.

Sam

ik deed de deur achter me dicht en verwisselde mijn bh voor een hemdje, poetste mIjn tanden en waste mijn gezicht schoon. Daarna kroop ik in bed en zuchtte diep waarna ik met mijn handen over mn gezicht wreef. Wat een avond, nog voor ik het licht uit deed zette ik de wekker en deed het het llicht uit.

Nm

Tom

Tegen de tijd dat Sam wakker word, rond een uur of zeven, ben ik allang wakker, gedoucht en aangekleed en heb ik al voor Sam ontbijt klaargemaakt, wat in de koelkast staat. Vers geperst jus d'orange, vers gebakken croissantjes, gekookte eitjes en broodjes, al staan die niet in de koelkast.

Sam

Met veel pijn en moeite wist ik op te staan. Geruime tijd later kwam ik gedoucht opgemaakt en aangekleed en wel de woonkamer binnen lopen waar de geur van een heerlijk vers gemaakt ontbijtje me te gemoet kwam. " goeiemorgen" en kon de stralende glimlach niet verbergen.

Tom

"Goedemorgen." Merk ik glimlachend op. Ze glimlacht stralend. En dat voor zeven uur sochtends. Ik zet het ontbijtje voor haar klaar op de keukentafel. "Eet hopelijk smakelijk." Merk ik rustig op en leun tegen het aanrechtblad aan. Ik kijk haar aan.

Rustig kijk ik terug zonder te verblikken of verblozen. " als het net zo heerlijk smaakt als het ruikt moet dat wel goed komen" en ga voor hem staan waarna ik soepel mijn armen om zijn hals sla en vluchtige kus op zijn lippen druk. " dankjewel , dit is echt heel lief van je" en laat hem weer los om aan tafel te gaan zitten

Tom

Ik houd de kus even vast en snuif de geur van haar fris gewassen huid en haren even op. Hmmm. "Dat hoop ik maar." Merk ik glimlachend op en begin de spullen die ik gebruikt heb alvast op te ruimen.

Sam

Voordat ik begon met eten keek ik wat verbaasd. " heb je al ontbeten?" merkte ik op, want het was een beetje vreemd als ik uitgebreid ging ontbijten en hij nog moest. Wel nam ik alvast een slok jus d'Orange die heerlijk fris smaakte.