The RolePlayingGame

Tom

Ik glimlach even als ik haar stem hardop hoor. Naughty girl. . Merk ik op maar voordat ze het door heeft, sta ik al bij haar in de badkamer, heb mezelf uitgekleed en haar tegen de badkamermuur geduwd. “Wat zei je?” Vraag ik zacht in haar oor.

Sam

Rustig sta ik mijn haren nat te maken als ik plots tegen de muur word aangedrukt en zijn lichaam tegen het mijne aan voel. '' Of je met me meedeed'' een speelse glimlach siert mijn lippen en de rillingen liepen over mijn rug. Ik draai me om en kijk hem even met een intense blik aan waarna ik een gepassioneerde kus op zijn lippen druk.

Tom

Ik houd haar kus even vast. “Misschien. Dat ligt eraan of je me overtuigt.” Merk ik op en grinnik even kort. Ik zet Sam zo neer dat zij onder de waterstraal staat en het niet koud kan krijgen.

Sam

'' Tot nu toe heb ik je al zo ver dat je hier onder de douche staat'' Ik pak de douchespons vanuit het mandje gevolgd door de douchegel. Met de spons begin ik zijn schouders in te masseren naar zijn borst toe steeds een stukje verder naar beneden tot aan zijn onderbuik. '' Als we terug zijn in Miami'' zeg ik zachtjes terwijl ik hem met een licht uitdagende blik aan blijf kijken '' En al deze ellende voorbij is...'' ik druk een zachte kus in zijn hals.

Tom

Ik sluit mijn ogen zodra ik de spons op mijn huid voel en laat me eens lekker door Sam insoppen. Zij is straks diegene die sopt dus ach, dan staan we quitte. “Dan wat?” Vraag ik rustig door aan haar en haal een hand door mijn natte haar.

Sam

'' Beeld dat maar in met een beetje fantasie'' fluister ik in zijn oor, met de spons wrijf ik zachtjes en tergend langzaam langs zijn liezen en over zijn dijbenen. Zijn lichaam zat helemaal onder het sop en ondertussen het mijne ook.

-knip-

Tom

Zodra we allebei gedoucht en aangekleed zijn en de kleine beetje spullen meegenomen en ingepakt hebben, kijk ik Demetri aan. '' Denk je niet dat het verstandiger is om Sam nu al in een vampier te veranderen? Als iemand ons ziet op straat zodra we het vliegtuig uitstappen, is het leed al geschied. '' spreek ik hardop mijn gedachten uit naar Demetri en June.

Demetri

Ik staar even voor me uit en haal een hand door mijn haar. ''Hmmm, daar heb je wel een punt. '' merk ik op.

June

''Dat lijkt me eigenlijk wel het verstandigste ja. Voor hetzelfde geld staan ze ons op te wachten of zoeken ze Sam op in haar huis. Als ze ook maar iets door hebben, zijn we de klos. Bovendien, als ze denken dat Sam veranderd is en dus een jonge vampier is, hebben we ook een reden om altijd bij haar te zijn. Nu ze mens is, valt de plakkerigheid nogal op. '' merk ik op en knipoog even naar Sam.

Sam

Het moment was aangebroken om naar huis te gaan en normaal gesproken vind ik het super fijn om weer in mijn eigen omgeving te zijn, maar nu voelt het toch anders. Nu hing mijn leven en relatie af van een grote poppenkast, een toneelstuk met ons in de hoofdrol. Nu ik iedereen er zo over hoor praten begin ik toch wel wat zenuwachtig te worden. Wat nou als ik het verpruts? Wat als de magistraat er gelijk achter komt dat we de boel oplichten? Terwijl Tom en de rest aan het overleggen zijn wat de beste tactiek is ruim ik nog even wat spulletjes op om mijn zinnen te verzetten.

Tom

''Sam? '' Roep ik haar als ze weggelopen is om nog wat spulletjes bij elkaar te rapen. ''Je zult de grote transformatie nu moeten ondergaan, ben ik bang. '' Ik sta op, loop naar haar toe en druk een bemoedigende kus op haar voorhoofd als ik haar gepieker in haar gedachtes opmerk.

Sam

'' Hè wat?... uh ja ik kom er aan'' Zeg ik verward en schrik op uit mijn gedachten. '' Wat moet dat moet'' praat ik mijzelf moed in en glimlach even flauw. Het was fijn om niet altijd mijn zorgen uit te hoeven spreken. Ik loop richting June en neem naast haar plaats op de bank. '' Nou vooruit dan maar'' En ik haal eens diep adem. Let the show begin.

June

''Geen zorgen, Samantha. Ze zullen je aan je uiterlijk écht niet kunnen onderscheiden, niet nadat ik met je klaar ben. '' merk ik met een schuldige glimlach op en leg mijn hand op de hare. Rustig laat ik mijn magie door haar heen gaan en verander haar uiterlijk in perfectie, zonder enige vorm van make-up nodig te hebben. Net zoals de vorige keer wordt haar haar dikker, glanzender, haar gezicht en lichaam net wat perfecter, al haar imperfecties wegwerkend. Als klap op de vuurpijl verander ik haar oogkleur naar bloedrood, wat haar een strakke, jager-achtige uitdrukking geeft, precies wat we nodig hebben als een nieuw geboren vampier. Als finishing touch geef ik haar nog haar fangs. Het lijkt wel Halloween. ''Je bent klaar hoor. Kom mee naar boven!'' Ik trek haar mee en verdwijn met haar naar boven om haar te helpen met omkleden, haar make up te doen en haar haren te stylen.

Sam

Nog voordat ik iets kon zeggen sleurde June me mee naar boven om zich helemaal uit te leven. Kennelijk was ik nu haar levende barbiepop, of te wijl lijdend voorwerp '' Ik dacht dat het niet meer te hoeven dragen van make-up juist een voordeel was van het vampier zijn?'' Merk ik lachend op. Het is vreemd om mijzelf zo in de spiegel te zijn, zo geperfectioneerd, het is bijna eng.

June

''Wat is perfect? Perfect is ook maar relatief. '' merk ik lachend op. '' Bovendien kan je nooit te perfect zijn. '' Ik druk haar op een stoel en draai haar van de spiegel weg, zodat ze het eindresultaat pas helemaal op het einde zal zien. ''Vertel, als meiden onder ons, hoe voel je je? '' Vraag ik zacht terwijl ik rustig haar gezicht in begin te smeren met een dagcremetje en daarna foundation aanbreng. Ik verfijn haar mooie kaaklijn en wangen met wat contour waarna ik vervolgens blush op haar wang en highlighter net boven waar wang aanbreng. Ik werk haar wenkbrauwen wat bij en als laatste maak ik een smokey eye die haar rode ogen nog harder laten knallen. Tevreden en jubelend kijk ik naar mijn eigen werk. Ik werk haar ogen af met wat mascara.

Sam

Lachend schud ik mijn hoofd die lieve June is ook altijd zo lekker optimistisch. Zo te zien beleefd zij hier heel veel plezier aan en is ze helemaal in haar element. '' Wil je een eerlijk of een beleefd antwoord'' en ik trek een wenkbrauw op. '' June... ik voel me verschrikkelijk'' begin ik dan toch eerlijk '' Ik voel me als een opgejaagd konijn, en ben als de dood dat het mis gaat. Stel dat ze er niet in trappen dan is deze poppenkast voor niets geweest en lopen ook jullie levens in gevaar.'' Aan haar gezicht te zien is ze klaar en ik kan dan ook niets anders dan lachen, als ze als een klein kind jubelend voor mij staat. '' Tevreden?'' vraag ik lachend en ik probeer in de spiegel te kijken maar wordt direct terug geduwd in de stoel.

June

Ik knik even met een ernstige blik op mijn gezicht. '' Ik weet het... Je zou het eigenlijk ook niet mee moeten maken maar het lot heeft julli nu eenmaal bij elkaar gebracht...'' ''Geloof me maar Sam, dat als het anders had gekund, dat we dat ook echt hadden gedaan. '' ''Wij vinden het net zo spannend als jij. '' Ik begin haar haren in secties op te delen. Let's go for curls. Ik steek de stekker van de krultang in het stopcontact om hem op te laten warmen. ''Al moet ik het toch met mijn broer eens zijn, vampirisme staat je goed. '' merk ik knipogend naar haar op terwijl ik haar haar glad borstel en daarna moeiteloos krul.

Sam

'' Ik blijf me verbazen hoe verschillend Demetri en jij zijn'' merk ik lachend op en laat haar lekker haar ding doen. '' Ooit er over nagedacht om iets met visagie te gaan doen?'' Ze geniet hier nog meer van dan ik zelf. Terwijl June met mijn haar bezig is probeer ik een beetje te ontspannen en ban alle rampscenario's uit mijn hoofd. '' Zeg June heb jij eigenlijk een leuke man in je leven?'' vraag ik om mijn gedachtes af te leiden maar ook uit nieuwsgierigheid. Zij deed alle mogelijke moeite om mijn relatie te redden maar hoe staat het eigenlijk met haar liefdes leven?

June

Ik grinnik even kort. '' Mijn broer zijn als dag en nacht, dat klopt, maar daarom houd ik niet minder van hem. Hij is zo slecht niet als je hem een beetje leert kennen en je zijn grillen...accepteert.'' merk ik er wat droogjes op achterna. Ik glimlach even. '' Nee, eigenlijk niet, nu je het zegt. Ik vind het leuk om met make up en mode bezig te zijn maar om elke dag mensen verplicht op te moeten maken en aan te kleden...Bovendien kun je niet van iedereen wat maken. '' merk ik lachend op. Ik blijf even stil als ze over mijn liefdesleven begint en blijf bezig met haar haren krullen. ''Het is nogal gecompliceerd. '' merk ik daarna wat droogjes op maar ontdooi dan. Zij heeft ook recht om te weten wat er gebeurd is, ik bemoei me namelijk ook met haar relatie, gewild of niet. ''Ongeveer 150 jaar geleden ben ik de liefde van mijn leven tegengekomen. '' merk ik op met een wat verdrietige glimlach. ''Hij is helaas veel te vroeg gestorven. ''

Sam

'' Gecompliceerder van mijn relatie met Tom kan toch haast niet'' Maar mijn gezicht vertrekt al snel als ik haar gezicht zie '' Oh June'' '' Het spijt me dat wist ik niet'' Ik was dan wel niet mijn grote liefde verloren maar ik weet wel hoe het voelt om iemand te verliezen die heel veel voor je betekend '' Mag ik vragen wat er gebeurd is?'' Ik pakte haar hand vast en glimlachte liefhebbend naar haar. Zo een fantastisch lieve en mooie vrouw zij verdient al het geluk op de wereld. '' Ik weet zeker dat ook voor jou het geluk is weg gelegd'' spreek ik haar bemoedigend toe '' En zo niet dan gaan wij samen wonen in een appartementje en nemen we zeven katten'' Voeg ik er aan toe om het wat luchtiger te maken, de situatie was al ballade genoeg.

June

Ik lach. '' Geloof me, de vampierenwereld is nog gecompliceerder. '' merk ik op en glimlach even kort als ze op mijn hand klopt. ''Dat mag. Het is eigenlijk niet zo heel spannend, hij raakte betrokken bij een ongeluk op het werk en raakte zwaar gewond. Ik was er op tijd bij om hem... te helpen maar hij vertikte het om mijn bloed te drinken. Je weet wat dat in eerste instantie doet, genezen. Maar niet als het er met dezelfde rotgang weer uitloopt...'' merk ik met een wat zachtere stem op. ''Hij wilde niet leven zoals ik. Hij wilde gelukkig zijn voor hoelang het kon... en ondanks dat we wisten dat we geen eeuwigheid hadden, werd hij me veel eerder afgenomen dan ik me voor kon stellen. Hij overleed een aantal minuten later aan zijn verwondingen. '' Ik haal even kort adem. Erover praten haalt enorm veel gevoelens en herinneringen naar boven. Ik leg de krultang weg en ga met mijn handen door haar haar om haar krullen wat te ontwarren, zodat het wat luchtiger over haar rug heen valt.

Sam

'' Hij bofte maar met zo een vrouw als jij aan zijn zijde'' Het is duidelijk aan haar te zien dat er over praten niet makkelijk voor haar is. Wat ook volkomen begrijpelijk is, ik zou er niet aan moeten denken om Tom te verliezen. '' Klaar?'' vraag ik ongeduldig. Ik was inmiddels reten nieuwsgierig naar het resultaat geworden. Normaal gesproken draag ik niet zo veel make-up puur omdat ik het niet echt nodig heb, en het alleen echt droeg naar feestjes en gelegenheden. '' Mocht ik ooit gaan trouwen huur ik jou in oke?''

June

Ik glimlach even als Sam zegt dat hij maar bofte. Of ik met hem, eigenlijk... Ik grinnik even kort. '' Rustig aan, mevrouw ongeduld. Maar ja, ik ben klaar. '' merk ik op. '' Doe je ogen dicht en doe ze pas open als ik dat zeg. '' Als ze haar ogen sluit, draai ik de stoel om. '' En doe ze maar open. '' merk ik op en wacht in spanning af wat ze vind van haar vernieuwde look.

Sam

Braaf doe ik wat mij gezegd word en open pas mijn ogen op haar teken. Als ik in de spiegel kijk valt mijn mond open van verbazing. June was hier echt heel goed in '' Wauw June dit is fantastisch'' zachtjes strijk ik met mijn vingers over mijn wangen. Het was subtiel aangebracht en elegant. Het was bijna natuurlijk te noemen. '' Ik ben er echt heel blij mee'' jubel ik vrolijk en haal een hand door mijn haar. Stiekem was ik wel een beetje zenuwachtig wat Tom er van vind...

June

''Je was al een stuk maar nu ben je een onsterfelijk stuk. '' merk ik knipogend naar haar op. Ik help haar overeind en geef haar dan haar zonnebril. ''Opzetten en niet meer af doen op het moment dat je hier de deur uitstapt. Vergeet niet, je bent nu een vampier. Je ogen zijn rood. Dat is niet bepaald een natuurlijke oogkleur voor mensen. '' merk ik waarschuwend naar haar op. Ik schud even kort mijn hoofd als ik haar onzekere blik zie. '' Tom houdt toch wel van je, wie of wat je ook bent. Het kan alleen maar beter worden. '' moedig ik haar aan.

Sam

Oh ja de ogen die was ik bijna vergeten,met die zonnebril op lijk ik wel blind en zal iedereen denken dat zij mijn geleiden honden zijn. Nogmaals bekijk ik mezelf in de spiegel en adem dan diep uit. '' Thanks June'' bedank ik haar en geef haar een dikke knuffel. '' Zullen we dan maar?''

June

Ik houd haar even kort vast en glimlach even. ''Graag gedaan. En rustig aan, hij eet je heus niet gelijk op. '' merk ik lachend op en ga haar dan voor naar beneden.

Tom

Ik heb de hele conversatie tussen de twee tuttende dames gehoord. Het is apart om Sam als een van ons te zien, confontrerend, ergens. Het zou namelijk zo echt kunnen zijn en blijven... Al weet ik zelf ook wel dat dat geen optie is. Ik kijk op zodra Sam in de deuropening verschijnt en glimlach even als ze daar als haar prachtige zelf staat te stralen. Ik sta op, loop naar haar toe en druk een kus op haar lippen. Ik weet niet zo goed wat ik erover moet zeggen en daarom houd ik mijn mond maar. Ondertussen werk ik weer aan haar zintuigen en verscherp haar zicht, verbeter haar reukvermogen en gehoor en als laatste voeg ik de twee meest vervelende maar meest essentiele ingredienten toe, haar jachtinstinct en dorst.