The RolePlayingGame

Sam

Ik grinnikte kort, ik had de vraag nog niet eens gesteld of ik kreeg al antwoord. Ging makkelijker dan verwacht." Ook zo een heerlijk typisch antwoord'' reageerde ik er op maar liet het daar ook maar bij. " Heb je in die laatste 100 jaar dan niet een partner gevonden die ook vampier is?''

Tom

''Tja, het is misschien niet erg origineel, maar het is wel zo. We vochten elkaar iets te vaak de tent uit. '' merk ik droogjes op. Ik kijk haar aan. '' Nee. '' Mensen raken zo snel verliefd... Met de een is het nog niet eens uit en ze beginnen al aan de volgende. Ik begrijp dat echt niet. ''En hoe zit dat bij jou? ''

Sam

" Oh dat herken ik wel ja'' beaam ik en zoek even naar de juiste woorden. " Vanaf mijn 17e heb ik een relatie gehad met Troy, daar ben ik 4 jaar mee samen geweest'' en keek hem kort aan '' Daarvoor heb ik natuurlijk wel wat losse vriendjes gehad maar niet echt serieus je kent het vast wel van je eigen jeugd.'' zei ik wat lachend. Echt verkering kon je het toen niet noemen.

Tom

''Ik vind het eigenlijk erger als mensen elkaar de tent uit vechten dan vampieren. Wij helen namelijk erg snel. Jullie niet. '' merk ik nadrukkelijk op. Met andere woorden: Wie is die motherfucker en waar woont hij? Oh, dat hoef ik niet te vragen. Daar kan ik binnen een halve seconde achter komen. '' Jullie konden kennelijk om wat voor reden dan ook niet goed door een deur. Waarom niet? ''

Sam

" Daar heb je gelijk in ook al doen woorden vaker pijn dan echte daden. Dat heelt wel maar de schade die woorden achter laten draagt iemand zn hele leven mee. '' licht ik het even toe. kort keek ik weg toen hij vroeg waarom Troy en ik uit elkaar waren. " Troy had de eigenaardige gewoonte om er ook andere vrouwen als hobby op na te houden, Nou kon ik daar stom genoeg best mee leven, na veel pijn en moeite. Tot hij besloot om er ook een drank en drugs verslaving aan toe te voegen waar hij zeer gewelddadig van werd.'' legde ik kalm uit. En haalde mn haren uit mijn nek waar net achter mijn oor een litteken te zien was. " Dit was de druppel, toen heb ik mijn spullen gepakt en bij hem weg gegaan'' En liet mijn haren weer zakken.

Tom

''Daden kunnen anders ook best zeer doen en sporen achter laten. '' merk ik droogjes op. Het bewijs heb ik nog steeds op mijn rug staan. Ik schud met een afkeurende blik in mijn ogen met mijn hoofd. Die mannen van tegenwoordig... Heb je zo'n vrouw en ga je nog vreemd ook. Mijn blik verandert direct naar kil als ik het litteken achter haar oor zie. Goed. Zijn lot is vanaf nu bezegeld.

Sam

" Maak je niet druk'' reageer ik gelijk als ik zijn blik zie '' Hij zit opgesloten is een TBS kliniek waar hij voorlopig nog niet uit komt'' verzeker ik hem. En schoof zijn kant op en plante mezelf tussen zijn benen neer met mijn rug tegen zijn buik aan. "' zo een stuk gezelliger zo vind je niet?" Vroeg ik en vouwde onze vingers in elkaar.

Tom

''TBS werkt niet. '' merk ik rustig op en leg een hand zacht op haar buik en leg mijn kin zacht op haar hoofd. '' Absoluut. '' Ik vermoord iedereen die in haar buurt komt, dat weet ik al wel zeker.

Sam

" Hij komt echt niet meer bij mij in de buurt, Als hij ooit nog vrij komt en die kans is zeer klein.'' verzekerde ik hem maar kennelijk had hij zo zijn eigen bevindingen. " Zijn er nog meer details die u wilt weten meneer Kaulitz?''

Tom

Dan zal Sam de eerste niet zijn die hij pijn gedaan heeft, anders ga je niet naar een TBS kliniek. Ik zet de discussie niet voort, zijn lot is namelijk toch al bezegeld. ''Hmmm. '' merk ik met een zachte stem op en strijk met mijn vingers zacht over haar buik. ''Niet echt. ''

Sam

'" echt niet?'' zei ik wat glimlachend en haalde kort mijn schouders op " Ben ik dan echt zo saai'' plaagde ik hem en drukte een kus op zijn kaak waar ik net bij kon.

Tom

''Je bent helemaal niet saai. '' merk ik rustig op. '' Maar vind je het zo belangrijk dat ik moet weten wat je allemaal uitgespookt hebt? '' Vraag ik aan haar. '' Sterker nog, ik hoef het niet eens te weten. Ik moet je wat opbiechten. '' merk ik wat serieuzer op.

Sam

Met een wat verbaasd gezicht draai ik me om en kijk hem aan, " Je gaat me toch niet vertellen dat je stiekem door mijn slaapkamer raam heb staan gluren he?'' zei ik was spottend maar mijn gezicht vertrok lichtjes. Hij leek zo serieus dat ik er zenuwachtig van werd.

Tom

"Was het maar zo simpel." Merk ik op en kijk haar even aan en strijk zacht met mijn vingers langs haar kaak. Op dit punt gaat het namelijk altijd fijn en ondanks dat ik net zo rustig en ongestoord als altijd lijk, ben ik dat alles behalve. "ik eb je verteld dat vampieren een gave kunnen hebben. Ik heb er ook een en dat is de gedachtes van elk levend wezen op welke wereld dan ook, kunnen lezen, manipuleren en onderzoeken." Merk ik rustig op. Ik stop met mijn verhaal zpdat ze hierop kan reageren. Als ze uberhaupt kan en wil reageren.

sam

Even weet ik niet goed wat ik moet zeggen, met stomheid geslagen dat was ik zeker. Hij heeft me wel eens vertelt dat ze eb gave konden hebben maar niet dat hij er eentje bezat. " dus als ik het goed begrijp, heb jij al die weken mijn gedachtes gelezen en gemanipuleerd?" vroeg ik voor de duidelijkheid. En keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan.

Tom

En alweer een enorme schok voor haar... Er zuen nog velen volgen. "Gelezen, absoluut. Het is niet iets wat ik uit kan zetten. Het gebeurt er gewoon. Net zoals dat jij automatisch ademt zonder dat je het echt door hebt of je ermee bezig houd, heb ik dat ook. Gemanipuleerd? Nooit." Geef ik doodeerlijk toe. Dat zou ik ook niet willen.

Sam

Zo te merken was hij echt eerlijk en nam dat dan ook van hem aan. " wat ben je dan zoal teweten gekomen zonder dat ik het uitgesproken heb...? " daar was ik dan wel benieuwd naar.

Tom

Je kunt beter vragen wat niet..."ehm...." Now it's getting awkward. "Alles." Geef ik dan maar toe.

Sam

Wat verbaasd en toch wat gepikeerd keek ik hem aan. " dus je gaat me nu dus vertellen dat werkelijk alles maar dan ook alles, heb gelezen wat er in mijn hoofd omging? " en trok kort een wenkbrauw op. Dit had ik echt niet aan zien komen.

Tom

"Het is geen kwestie van lezen, Samantha. Ik heb er geen keuze in, het gaat vol automatisch. Maar ja, eigenlijk wel. Bij iedereen die in een straal van een paar honderd kilometer in mijn buirt is." Merk ik rustig op. Tja...

Sam

"hmm, nooit zo graag hersendood willen zijn" Mokte ik wat na. " heb je ooit iemand ontmoet waar je niet de gedachten van kon lezen?"

Tom

Ik strijk zacht door haar haren heen. "Het spijt me. Ik kan er niets aan doen." Verontschuldig ik me. Wat moet ik anders... "Nee. Sommige vampieren hebben een natuurlijke verdediging of verdedigende gave, maar daar beuk ik automatisch doorheen. Je leert er naarmate je ouder word, beter mee omgaan en controleren.

sam

" je kan er ook niets aan doen, dus ik vergeef het je." zei ik verzachtend. En nestelde me iets dichter tegen zijn borst aan. " ik kan zo wel eeuwig blijven zitten"

Tom

Ze moest eens weten... Ze is een van de weinigen die er zo makkelijk overheen stapt. Ik snap heus wel dat het een enorme inbreuk op iemand zijn privacy is, maar ik kan er gewoon niets aan doen. "Ik heb alle tijd..." Merk ik met een zachte stem op en glimlach even kort om haar gedachten.

Sam

" tom?" zei ik wat opmerkend " laat het" alsof ik wist dat hij mijn gedachten las. En glimlachte kort. " hoelang is het eigenlijk geleden dat je echt met een vrouw zo intiem bent geweest?"