The RolePlayingGame

[Gaabsel]

Sam

Claudio stak vriendelijk zijn hand uit naar Tom '' Piacevole , prendersi cura di lei , è una rara'' Sprak hij tegen hem en glimlachte vervolgens vriendelijk. '' Dobbiamo andare avanti, i miei saluti a Mika'' Een korte omhelzing volgde en samen liepen Tom en ik weer verder. " Hij mocht je wel, en dat voor Claudio is een heel bijzonder iets'' plaagde ik tom even en drukte hem iets dichter tegen mijn lichaam aan.

[SharonPepper]

Tom

Ik schud de hand van de man vriendelijk en begroet hem in het Italiaans terug, waarna ik vervolgens afscheid van hem neem. "Dat merkte ik ja." Merk ik met een korte glimlach op. Ik sla een arm om haar middel heen terwijl we rustig verder lopen.

[Gaabsel]

Sam

'' Vertel eens, hoe zit het met jou familie?'' vroeg ik nieuwsgierig en keek hem even aan. '' Zijn zij net zoals jij? je praat er nooit over''

[SharonPepper]

Tom

Ik staar haar even aan en schud dan zachtjes mijn hoofd. Gevoelig onderwerp, heel gevaarlijk onderwerp. "Ze zijn lang geleden overleden." Concludeer ik na een lange discussie met mezelf.

[Gaabsel]

[b]Sam[/b

Het was duidelijk dat het gevoelig voor hem lag, hij trok zich zo erg terug.
" Als je er niet over wilt praten mag je dat gewoon zeggen hoor.'' benadruk ik hem even " je bent samen met een rechercheur, ik heb binnen een seconde door of iemand wilt praten ja of nee, zelfs als het mijn eeuwen oude vampier vriend is''

[SharonPepper]

Tom

Ik glimlach even flauw om Sams opmerking. Ach die lieve Sam... Ze moest toch eens weten. "Dankje." Merk ik op en staar haar nog even aan, maar ga niet dieper op het onderwerp in.

[Gaabsel]

Sam

Stil zwijgend liepen we verder tot we het dorp uit waren en een stukje verder op het land in een groot landhuis stond. " Kom dan laat ik je zien waar ik opgegroeid ben'' en trok hem aan zijn hand mee.

[SharonPepper]

Tom

Ik pak haar zonder pardon op en schiet als een pijl uit een boog weg. We staan voor haar ineens voor het enorme landhuis. Ik zet haar voorzichtig neer en houd haar voorzichtig vast, aangezien ze nog wat op onvast op haar benen staat. Ik grinnik even kort en zet haar zonnebril weer recht op haar neus en strijk wat haren uit haar gezicht.

[Gaabsel]

Sam

" Ik heb er zo een hekel aan hé als je dat doet'' mopper ik kort even en geef hem een por gevold door een korte kus '' En toch hou ik van je'' Dan wend ik me weer tot het huis en vis een sleutel onder de deurmat vandaan en open daarmee de deur die krakend open gaat.

[SharonPepper]

Tom

"Anders komen we er nooit." Merk ik grinnikend op en houd haar kus even vast. Ik wacht tot Sam de deur open heeft gedaan en stap na haar het enorme huis binnen. "Is er enige familie die hier nog woont?" Vraag ik aan haar.

[Gaabsel]

Sam

De hal klonk hol en koud. Er was hier in geen jaren iemand geweest. " Nee mijn vader en ik zijn hier als laatste vertrokken en daarna is niemand hier nog binnen geweest'' en liep verder het huis in. Onze voetstappen waren duidelijk te horen. " Ik wil het graag op gaan knappen en misschien verkopen, maar ik twijfel''

[SharonPepper]

Tom

''Ah. '' merk ik met een zachte stem op. Het ziet er inderdaad verlaten uit. Het huis klinkt hol, het is hier muf, een teken dat het huis lang niet gelucht is. ''Het is een schitterend huis...Het leeg laten staan zou zonde zijn. Maar ik begrijp dat je moeite hebt met het verkopen. '' merk ik op.

[Gaabsel]

Sam

" Tot voor kort had ik eigenlijk het idee om hier zelf te gaan wonen en mijn schilder kunsten weer te voorschijn te halen.'' biechtte ik eerlijk op " tot dat er iemand mijn leven binnen kwam vallen en de hele boel op z'n op gooide''

[SharonPepper]

Tom

Nu ik binnen sta, doe ik mijn zonnebril weer af. Mijn ogen hebben geen tijd nodig om aan het verschil van licht te wennen, dus staar ik Sam direct weer aan. ''Als je hier wilt wonen, ga je hier wonen. '' merk ik op. Maar zij bedoelt het anders, dat weet ik ook wel. Ik houd van Sam... maar dit...kan...mag niet. En dat weet ik donders goed. Ze raakt hierdoor nog verder in de problemen die ze al is.

[Gaabsel]

Sam

"en jou achterlaten? Geen spraken van!" zei ik hoofd schuddend. " Nee hoor mijn tijd komt nog wel om hier iets moois van te maken'' zei ik terwijl ik een groot wit laken van een schilderij af trok, waarop mijn moeder groot was afgebeeld. Haar perfect geschilderde ogen keken je met een liefdevolle blik aan, precies zoals ze was.

[SharonPepper]

Tom

''Sam... '' Begin ik, maar stop mijn zin voordat hij uberhaupt begonnen is. Ik kijk naar het schilderij waarop haar moeder afgebeeld staat. ''Wat een beeldschone vrouw. '' Complimenteer ik Sam, ze lijkt op haar moeder. En geloof me, als ik zeg dat een vrouw beeldschoon is, is ze dat ook. Ik heb een hoop vrouwen gezien in mijn leven.

[Gaabsel]

Sam

" We bespreken het wel een andere keer'' wimpel ik het af en richt me op het portret. " Ja mooi is ze hè, Papa vertelde me altijd hoe erg hij zijn best heeft moeten doen om haar hart te winnen, alle mannen in het dorp wilde graag met haar trouwen" Even dacht ik weer aan hoe het vroeger was in Italië, in de zon op het terras. Genietend van de verhalen die ze mij vertelde uren kon ik er naar luisteren.

[SharonPepper]

Tom

Ik knik even en glimlach kort. '' Dat kan ik me helemaal voorstellen. Je vader had geluk in dat opzicht. '' Vroeger was inderdaad alles zoveel makkelijker... Het is fijn om te horen dat ze hier haar hart een beetje op kan halen en terug kan denken aan de fijne momenten van vroeger. Ik kan het me niet meer herinneren..

[Gaabsel]

Sam

Met mijn handen in mijn zakken loop ik rond in de woonkamer.Op het plafond waren prachtige schilderingen gemaakt. Er was een grote glazen deur die toegang bood tot de olijvenboom geerde die mijn ouders vroeger bezaten. In de hal was een grote wenteltrap naar boven. " Kom dan laat ik je de rest zien'' en liep de trap op naar boven. In het midden hing een grote kristallen kroonluchter.

[SharonPepper]

Tom

''Je zou het op moeten knappen, Sam. Het is te mooi om in verval te laten staan. Ik wil je wel helpen, als je dat wilt. Daarna kan je altijd nog kijken wat je ermee doet. '' merk ik rustig op en bekijk de schilderingen aan de muur en het plafond.

[Gaabsel]

Sam

Boven komen we uit bij een aantal grote slaapkamers en badkamers " Het voelt alleen zo vreemd , alsof ik dan een stukje van mama probeer te vervangen'' en opende deur van een van de kamers " Dit was mijn kamer vroeger'' en liep naar binnen. Alleen het grote bed en kast stonden er nog verder was hij helemaal leeg.

[SharonPepper]

Tom

''Je moet het niet zien als vervangen, lieveling. Juist doordat je het huis opknapt en weer terug brengt naar originele staat, blaas je je moeder nieuw leven in. '' Ik knik even. '' Ik zie het. ''

[Gaabsel]

Sam

Eventjes lach ik schamper " Ook al gooi ik heel de boel plat en bouw het opnieuw op, Pa krijg ik hier nooit meer heen" Ik glij met mijn vingers over de deurpost. Daarop staat ieder jaar bij gehouden hoe veel ik was gegroeid als kind zijnde.

[SharonPepper]

Tom

''Dat begrijp ik, maar dat betekent niet dat jij je daardoor tegen moet laten houden. '' Ik glimlach even kort.

[Gaabsel]

Sam

" Ik weet dat je er niet over wilt praten maar ik vind het gewoon verschrikkelijk dat ik nu jou alles over mijn verleden kan laten zien en vertellen, en jij niets met mij kan delen. Het voelt gewoon niet eerlijk'' en draai me naar hem om.

[Gesponsorde inhoud]